Autoverhuur Namibië

Introductie

Namibië is een boeiend land in het zuidwesten Afrika. Het is er droog, warm en adembenemend mooi. Namibië is politiek gezien rustig sinds het in 1990 zijn onafhankelijkheid verkreeg. Veel verschillende bevolkingsgroepen wonen hier samen in het uitgestrekte land. Dit maakt een bezoek aan Namibië erg interessant. Midden in het land ligt de hoofdstad Windhoek. Andere belangrijke plaatsen zijn Walvisbaai, Luderitz en Swakopmund.

Het landschap biedt prachtige vergezichten. Bijzondere plantensoorten die in Namibië leven zijn de kokerboom en de welwitschia. De eerste is een buiten proportie gegroeide aloë, een typisch Afrikaanse vetplant. De welwitschia is een van de vreemdste planten op aarde die gemiddeld vijfhonderd jaar wordt, maar ook leeftijden van twee duizend kan bereiken. In Namibië komt ook het grootste landdier ter wereld voor: de savanneolifant. Ecotoerisme is tegenwoordig een belangrijke inkomstenbron van het land. Savanneolifanten en de vele andere wilde diersoorten kan men in de wildparken bekijken. 's Nachts kunnen de toeristen blijven overnachten in de parken, omringd door duizenden kilometers ongerepte natuur.

Geschiedenis

Rotsschilderingen getuigen van een vroege bewoning van het gebied dat tegenwoordig Namibië heet. De schilderingen dateren van tussen de 29000 tot 1500 jaar geleden. De eerste Bantu-sprekende gemeenschappen arriveerden in het noorden van Namibië tussen het jaar 0 en 500 na Christus. Algemeen wordt aangenomen dat de San of Bosjesmannen de eerste waren die het gebied bewoonden. Deze groep woont nog altijd in Namibië.

De eerste Europeaan die in Namibië voet aan wal zette was de Portugees Diogo Cao. In 1485 stopte hij aan de kust, richtte een kruis op en zette vervolgens zijn reis voort langs de kust van Afrika. De Namib woestijn vormde een natuurlijke barrière waardoor alle expedities aan de kust strandden.

In de zestiende eeuw trokken de Herero en de Owambo naar Namibië. De Namastammen komen vervolgens vanuit het zuiden in de tweede helft van de achttiende eeuw. In die tijd vestigen de Kavango zich in het noorden. Onder 'Samenleving en cultuur' zijn de verschillende stammen die in Namibië wonen, beschreven.

In 1793 kregen de Nederlandse autoriteiten van de Kaap Walvisbaai in handen. Aan het einde van de achttiende eeuw vervingen de Engelsen de Nederlanders. Noch de Engelsen, noch de Nederlanders drongen ver het Namibische binnenland in.

In de negentiende eeuw ontdekten de Europese missionarissen het achterliggende land. Namibië kwam op deze manier onder heerschappij van de Duitsers. In die tijd heette het land Duits Zuidwest-Afrika. Walvisbaai, de belangrijkste zeehaven, bleef echter in Britse handen. De inheemse bevolking verzette zich fel tegen de Duitse overheersing. Ondertussen vestigde een groot aantal Duitsers zich in de nieuwe kolonie. Een van de redenen hiervoor was de ontdekking van diamanten. De Duitsers pakten land af van de oorspronkelijke bevolking, waardoor de verhoudingen verslechterden.

De opstanden escaleerden in 1904 in de Herero en Namaqua Oorlogen. De beroemde Hendrik Witbooi leidde de Namaqua bevolking in de oorlog tegen de overheersers. Uiteindelijk resulteerde de oorlog in een genocide van Herero's en Namaqua. Respectievelijk tachtig en vijftig procent van de bevolkingsgroepen vond hierbij de dood.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Namibië in Zuid-Afrikaanse handen. Het bleef een mandaat tot na de Tweede Wereldoorlog. Zuid-Afrika zag zijn kans schoon en annexeerde Namibië. De bevolking schikte zich niet vrijwillig in haar lot. In 1966 werd de militaire tak van de SWAPO (South-West Africa People's Organization) opgericht. Deze guerrilla groepering, genaamd People's Liberation Army of Namibia, begon een onafhankelijkheidsoorlog. Pas in 1988 stemde Zuid-Afrika ermee in om zich terug te trekken uit Namibië. Echte onafhankelijkheid liet nog tot 1990 op zich wachten. Pas in 1994 droeg Zuid-Afrika Walvisbaai over.

Samenleving en cultuur

In Namibië wonen veel verschillende volken. Wanneer we alle groepen in een rijtje zetten, vinden we in Namibië Owambo, Kavango, Herero, Damara, Nama, Caprivi, San, Baster en Tswana. In de loop der tijd zijn er ook gemengde relaties ontstaan waaruit een minderheid is voortgekomen. Zes procent van de bevolking is blank.

De San vormen de oudste bevolkingsgroep. Ze worden ook wel met de term Bosjesmannen aangeduid. Kenmerkend voor deze mensen is hun voorliefde voor muziek en dans. Ook hebben ze een opmerkelijke mimiek. Het woord 'San' betekent buitenstaander. De naam is hun gegeven door hun rivalen, de Khoikhoi. De San geven er daarom de voorkeur aan om aangeduid te worden als Bosjesmannen.

In het zuiden wonen de Nama. In de negentiende eeuw arriveerden zij in Namibië. In het verleden werden ze ook wel Hottentotten genoemd. Ze woonden eerder voornamelijk dicht bij de Oranjerivier, maar zijn in de loop der tijd, vanwege de diamantmijnen meer naar het noorden getrokken. Zij kennen een lange geschiedenis van orale dichtkunst en vertelkunst. Ook onder deze mensen is muziek een belangrijk onderdeel van hun identiteit.

Het talrijkst zijn de Owambo. Bijna de helft van de Namibische bevolking is van deze groep afkomstig. Er leven acht substammen in Namibië. Deze hebben alle een eigen koning en een eigen taal. Omdat de talen onderling op elkaar lijken, zijn ze ondergebracht in de taalgroep Oshiwambo.

Ondanks de genocide van 1904 woont er in Namibië nog altijd een kleine groep Herero. Deze zijn nauw verwant aan de Himba die ook in het land wonen. Traditioneel zijn de mensen van beide volken herders. Ook hun talen, het Otjiherero en het Zemba, lijken sterk op elkaar. Oorspronkelijk droegen zowel de Herero als de Himba weinig kleding. Tegenwoordig dragen de Himbavrouwen nog altijd slechts een soort rok. De Hererovrouwen daarentegen zijn door het veelvuldige contact met Europeanen een victoriaans aandoende jurk gaan dragen.

De Damara's bewoonden het gebied waarschijnlijk al voordat de Nama's en de Herero's arriveerden in de achttiende en negentiende eeuw. Oorspronkelijk komt deze bevolkingsgroep uit Zambia of Zimbabwe. Tegenwoordig wonen meer dan honderd duizend Damara's in Namibië.

In Rehoboth, zo'n negentig kilometer ten zuiden van Windhoek, wonen de Basters. Ze stammen af van de Europese kolonisten, voornamelijk Nederlanders, en lokale Afrikaanse Khoisan bevolkingsgroepen. Dit is een verzamelnaam voor Khoikhoi en San. Er zijn ongeveer vijfendertig duizend Basters die leven in een gebied dat ongeveer veertien duizend vierkante kilometer groot is.

In de regio die aangeduid wordt met de naam Caprivi wonen de Caprivivolken. Het is een verzamelnaam voor verschillende volken, die onderling sterk kunnen verschillen.

De verscheidenheid in volken betekent echter niet dat er veel mensen wonen. Namibië is het dunst bevolkte land ter wereld. Er wonen minder dan twee miljoen mensen. De meeste Namibiërs leven op het platteland.

Er zijn zo veel talen in Namibië als er verschillende volken zijn. De officiële landstaal is Engels. Slechts een kleine één procent van de mensen spreekt het echter. Tussen de bevolkingsgroepen wordt het Afrikaans gebruikt. Een redelijke groep spreekt talen als Nama en Damara, Herero en Kavangotalen.

Behalve traditionele Afrikaanse religies, is het christendom wijd verbreid in Namibië. Tachtig tot negentig procent van de bevolking hangt deze religie aan. Veel Nama's hebben zich tot de islam bekeerd. Ze vormen nu de grootste islamitische bevolkingsgroep van Namibië.

Politieke situatie

Sinds 1990 is Namibië een republiek, onderverdeeld in dertien regio's. De huidige president is Hifikepunye Lucas Pohamba. De regerende partij is de SWAPO. In 2005 is Pohamba beëdigd als opvolger van Sam Nujoma, die de eerste president was van de onafhankelijke republiek Namibië. Het land is onder meer lid van de Verenigde Naties en de Afrikaanse Unie. Politiek gezien is het erg rustig in Namibië.

Een van de speerpunten van de SWAPO-regering is de herverdeling van land onder de bevolking. Door het koloniale verleden is driekwart van het land in handen van twintig procent van de bevolking. Dit proces gaat echter zeer traag, aangezien de grondwet verkoop van land alleen toestaat wanneer de eigenaar hierin toestemt.

Economie

De Namibische economie draait voornamelijk op de mijnbouw en het fabriekswezen. Alhoewel slechts één procent van Namibië geschikt is voor landbouw, vindt toch bijna de helft van de bevolking hierin zijn inkomstenbron. De werkloosheid is echter zeer hoog. Dertig tot veertig procent van de mensen heeft geen werk. Ook de inkomensongelijkheid is zeer groot.

Vanwege hun gezamenlijke geschiedenis, zijn de Zuid-Afrikaanse en Namibische economie nauw met elkaar verbonden. Namibië is de op vijf na grootste producent van uranium. Daarnaast is het land de voornaamste leverancier van kwaliteitsdiamanten. De grond is daarnaast rijk aan lood, zilver, tin en wolfraam.

Toerisme is een opkomende sector in Namibië. Jaarlijks bezoeken ongeveer een miljoen mensen het land. De toeristen zijn voornamelijk afkomstig uit Zuid-Afrika, Duitsland, Groot-Brittannië, Italië en Frankrijk. Namibië staat bekend om zijn ecotoerisme. Vooral de natuurparken met hun vele diersoorten vormen een grote trekpleister.

In Namibië betaalt men met de Namibische dollar.

Geografie en klimaat

Het 824.268 vierkante kilometer grote Namibië ligt aan de westkant van zuidelijk Afrika. Het wordt omsloten door Angola, Zambia, Botswana en Zuid-Afrika. Ten westen van Namibië ligt de Atlantische Oceaan. Tussen Angola en Botswana bevindt zich een smalle strook land van ongeveer dertig kilometer breed. Deze Caprivistrook behoort tot Namibië. Het gebied is vernoemd naar een Duitse Rijkskanselier en graaf, genaamd Georg Leo von Caprivi di Caprara di Montecuccoli. De Caprivistrook is het strijdtoneel geweest van de onafhankelijkheidsstrijd die woedde tussen 1960 en 1990. Het Caprivi Liberation Army wilde zich in deze tijd afscheiden van Namibië. Tegenwoordig bestaat de regio voornamelijk uit natuurparken.

Het landschap is onder te verdelen in verschillende gebieden met hun bijbehorende kenmerken. Zo bevindt zich langs de Atlantische Oceaan de Namib woestijn. De Kalahari woestijn ligt langs de grens met Botswana in het zuidoosten. In centraal Namibië vindt men savannes en bosrijke streken. De lopen over in weelderige wouden in het noordoosten.

In Namibië stromen vijf grote rivieren. De Kunene, Okavango, Kwando en Zambezi vormen natuurlijke grenzen met Botswana en Zambia. De eerste drie rivieren vinden hun oorsprong in Angola. De laatste in Zambia. In het zuiden loopt de Oranjerivier. De rivier ontspringt in de Drakensbergen, op de grens tussen Zuid-Afrika en Lesotho. Uiteindelijk vormt de Oranjerivier de grens tussen Zuid-Afrika en Namibië. In het zuiden ligt ook de 2579 meter hoge Brandberg. Dit is de hoogste berg van Namibië.

In het zuiden bevindt zich de Fish River Canyon; een adembenemende kloof omringd door kliffen.

Namibië is het enige land in de wereld dat de bescherming en conservatie van de natuur in de grondwet heeft opgenomen.

Het Namibische klimaat is droog. De heetste maanden zijn januari en februari. De gemiddelde dagtemperatuur kan dan dertig graden Celsius zijn. Gedurende de wintermaanden, dus van mei tot september, varieert de temperatuur van zes graden onder nul 's nachts tot twintig graden overdag. Over het algemeen is het ook in de winter zonnig en helder. De meeste regen valt in de zomer.

Verkeer en infrastructuur

De wegen in Namibië zijn af en toe bar en boos. Reizigers die buiten de dorpen en grote steden rijden, worden aangeraden reservewielen mee te nemen. Het wegennetwerk verbindt Namibië met de buurlanden Angola, Botswana, Zuid-Afrika, Zimbabwe en Zambia.

Het busvervoer is zeer beperkt. Vanuit Windhoek gaan er bussen naar Johannesburg en Kaapstad. Minibussen rijden tussen Oshakati en Keetmanshoop.

Het spoorwegnetwerk is spaarzaam. De voornaamste lijn loopt vanaf de grens met Zuid-Afrika naar Walvisbaai via Keetmanshoop, naar Windhoek, Okahandja en Swakopmund. De steden Omaruru, Otjiwarongo, Otavi, Tsumeb en Grootfontein, worden tevens met elkaar door spoorwegen verbonden.

Walvisbaai en Luderitz zijn de belangrijkste havens van Namibië. Vooral de visserij-industrie van Walvisbaai vormt een belangrijk onderdeel van de Namibische economie.

In Namibië bevinden zich acht vliegvelden. Reizigers die van buiten Namibië komen zullen op Hosea Kutako International Airport landen. Dit vliegveld ligt een kleine vijftig kilometer ten oosten van Windhoek.

Eten en drinken

Qua eten zal de bezoeker van Namibië waarschijnlijk voor verrassingen komen te staan. Een van de ingrediënten in de Namibische keuken zijn insecten. Een populaire delicatesse onder de plattelands-, maar zeker ook de stedelijke bevolking, is de mopane rups. Deze rups vindt men op de mopane boom. In het Oshiwambo, de taal die het meest gesproken wordt in Namibië, noemt men het insect omagungu. De omagungu serveert men vaak met maïspap.

De vele groepen die in Namibië wonen, hebben allemaal hun eigen kookkunst en speciale ingrediënten. Groenten die men vaak in het eten verwerkt, zijn pompoen, paprika en ui. Invloeden van buitenaf zijn met de geschiedenis van het land natuurlijk ook niet weg te denken. Zo hebben de Duitsers typisch zoete lekkernijen en vleeswaren meegebracht. Braadworsten gaan in oktober zelfs samen met de Oktoberfesten, dus met veel bier en wijn. Vanuit Zuid-Afrika is de boerenworst afkomstig.

Typische Namibische dranken zijn bijvoorbeeld walende en mataku. Het eerste is een naar wodka smakend palmdestillaat. Wie mataku te pakken heeft, drinkt heuse watermeloenwijn.

Tijdzones

De tijd in Namibië is GMT/UTC+ 1. In de zomer wordt de tijd GMT/UTC+ 2, om in de winter weer terug gedraaid te worden.

Accommodatie

Aangezien toerisme een opkomende bron van inkomsten is, zijn er sfeervolle en goedverzorgde hotels te vinden in Namibië.

Het ecotoerisme is erg in trek in Namibië. Toeristen kunnen dan ook primitief overnachten in hutten of tenten. Kamperen in de Nationale Parken wordt aanbevolen. Er zijn veel kampeerterreinen te vinden. Wild kamperen wordt uiteraard afgeraden. Overnachten op het terrein van boeren is ook vaak mogelijk. Dit kan met de tent, maar ook in gastboerderijen.

In de steden is het ook mogelijk gebruik te maken van Bed & Breakfast.

Externe Bronnen

Voor meer informatie over Namibië raden wij u, naast zoeken met Google, de volgende bronnen aan:

• Wikipedia, Namibië
• Officiële website regering Namibië (Engels)